بررسی شیوع استئوپروز در زنان ۶۰-۴۰ ساله شهر تهران

مقدمه: استئوپروز از بیماریهای شایع دوران سالمندی است که شیوع آن با توجه به شیوه زندگی و نوع تغذیه در جوامع مختلف متغیر است. این مطالعه با هدف تعیین شیوع استئوپروز در زنان 60-40 ساله شهر تهران در سال 1379 اجرا شد. مواد و روشها: اطلاعات مربوط به خصوصیات جمعیتی ـ اجتماعی، بررسی مصرف مواد غذایی طی سه روز متوالی، بسامد خوراک یک هفته ای مواد غذایی غنی از کلسیم، فعالیت فیزیکی و آزمون افسردگی 754 خانم غیر باردار تهرانی که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای برای شرکت در مطالعه انتخاب شده بودند، کسب شد. همچنین ارزیابی تن سنجی، فشار خون و اندازه گیری چگالی توده استخوان در نواحی فمور و l2-l4 ستون فقرات این افراد انجام گرفت. تعریف استئوپروز در نواحی فمور و ستون فقرات بر اساس معیارهایwho صورت گرفت. یافته ها: شیوع استئوپروز در ناحیه ستون فقرات 8/15 و در ناحیه فمور 9/2 درصد و میزان استئوپنی به ترتیب 8/33 و 8/26 درصد بود. بدین ترتیب 6/50 درصد از زنان مورد بررسی در ناحیه ستون فقرات و 6/29 درصد در ناحیه فمور به یکی از اشکال استئوپنی و استئوپروز مبتلا بودند. رابطه معکوسی بین افزایش سن و چگالی توده استخوان در نواحی فمور و ستون فقرات وجود داشت (001/0p<). در زنان یائسه شیوع استئوپروز ناحیه فمور 6/4 درصد و ناحیه ستون فقرات 1/23 درصد بود و میزان چگالی استخوانی آنها نسبت به زنان غیر یائسه کمتر بود (001/0p<). نتیجهگیری: مطالعه حاضر نشان داد که استئوپروز در کشور ما نیز همانند سایر کشورها از بیماریهای شایع دوران میانسالی و سالمندی است؛ لذا اندیشیدن تدابیری برای پیشگیری و درمان این بیماری ضروری به نظر می رسد.